News and Opinion 250726

Romualdez: Pagbabalik ni Pacquiao sa boxing ring tagumpay ng tapang, dangal ng mga Pilipino

Pinuri ni Leyte 1st District Rep. Ferdinand Martin G. Romualdez ang pagbabalik ng boxing icon na si Manny Pacquiao, 46 years old, sa boxing ring at ang pakikipagbakbakan nito kay WBC welterweight champion na si Mario Barrios.

Bagamat nagtapos ang laban sa majority draw, sinabi ni Romualdez nito pinapababa ang dangal at inspirasyong na ibinigay nito sa bansa.

Target ni Pacquiao na maging pinakamatandang boksingerong mananalo sa welterweight championship ngunit hindi niya ito nasungkit matapos ideklara ng mga hurado ang 12-round na laban bilang majority draw.

Gayunpaman, sinabi ni Rep. Romualdez na ang ipinakitang laban ni Pacquiao ay maituturing na isang tagumpay.

Dagdag pa niya: “Manny showed the heart of a true champion: fearless, relentless, and full of pride for his country. Sa bawat suntok, dala niya ang pangalan ng Pilipinas. Sa bawat galaw, tagos ang determinasyon ng isang Pilipinong hindi sumusuko.”

Sinabi ni Rep. Romualdez na ang naging laban ni Pacquiao ay muling nagpapaalala sa mundo ng lakas at dignidad ng diwa ng Pilipino.

“A draw may not be the ending we hoped for, but it was a performance that reminded the world who Manny Pacquiao is—and who we are as a people: matatag, palaban, at may dangal,” ani Rep. Romualdez.

“To Manny—thank you for once again putting our flag on the global stage. You proved that greatness knows no age, and that legacy is not about wins and losses—but the lives you continue to inspire,” diin pa niya.

Nagpaabot din ng respeto si Rep. Romualdez kay Barrios para sa isang “hard-fought battle” at pinuri ang milyun-milyong Pilipino na tumindig sa likod ng kanilang boxing icon.

“To every Filipino who stood behind our Pambansang Kamao: this was our fight, too. And in unity, we draw strength. Mabuhay ka, Manny. Mabuhay ang Pilipinas!” dagdag ni Rep. Romualdez. (END)

————

Karugtong na After News Opinion – “Para sa Bayan, Bigas na Mura”

Sa likod ng mababang presyo ng bigas na inialok sa mga benepisyaryo ng PBBM program, mas mahalagang pagtuunan ng pansin ang mas malawak nitong epekto sa ekonomiya ng kanayunan at dignidad ng bawat Pilipinong magsasaka.

Kung tutuusin, hindi lang ito simpleng ayuda. Isa itong istratehikong hakbang na kumikilala sa papel ng lokal na produksyon sa pambansang seguridad sa pagkain. Sa pagsisimula ng pagkilala at pagbibigay-prayoridad sa mga Irrigators’ Associations at mga kooperatiba ng magsasaka bilang rice retailers, hinahawan natin ang landas para sa bagong modelo ng food distribution—isang sistemang makatarungan, walang mapagsamantalang gitna, at tapat sa layuning makatulong.

Hindi na puwedeng balik-balikan ang lumang sistema kung saan laging talo ang magsasaka at lubhang apektado ang mamimili. Ang mensahe ng programang ito ay malinaw: ang gobyerno ay kayang maglatag ng polisiyang tumutugon sa kasalukuyang gutom at sabay na nagtatanim ng binhi ng pagbabago sa sektor ng agrikultura.

Sa ganitong mga hakbang, umaangat ang tiwala ng mamamayan. Umaasa tayo na ang pilot program sa Camiguin ay magsilbing blueprint ng mga susunod pang implementasyon—mula Luzon hanggang Mindanao. Pero hindi ito dapat tapusin sa pagbebenta ng bigas lamang.

Ang susunod na laban ay ang pagpapalawak ng produksyon, pagbawas sa importasyon, at pagbibigay ng suporta sa bawat magsasakang Pilipino. Kung ang PBBM program ay patuloy na maisasakatuparan sa paraang makatao, makatarungan, at makabayan—maaaring maging ito ang pinakaepektibong sandata natin laban sa kagutuman at kahirapan.

Sa huli, ang tanong ay hindi na “Puwede ba ito?” kundi “Bakit hindi pa natin ito ipinatutupad noon?”

ooooooooooooooooooooooo

“Para sa Bayan, Bigas na Mura” inilungsad sa Camiguin: Presyo mas mababa ng 50%

Isang inisyatiba sa ilalim ng Bagong Pilipinas agenda ni Pangulong Ferdinand R. Marcos Jr. ang nagpapakita ng positibong resulta, matapos itong makapagbenta ng bigas sa presyo na mas mababa ng 50% sa mga mahihirap na pamilya.

Ang Para sa Bayan Bigas na Mura (PBBM) program, na dating tinatawag na AKAP Rice, ay isinagawa sa Camiguin mula Disyembre 14, 2024 hanggang Marso 23, 2025, katuwang ang Department of Social Welfare and Development (DSWD) at ang pamahalaang panlalawigan sa ilalim ng pamumuno ni Governor Xavier Jesus “XJ” Romualdo.

Iprinesinta Governor Romualdo ang ulat kaugnay ng naging implementasyon ng programa noong Huwebes sa isang coordination meeting na ginanap sa Camiguin Provincial Capitol kung saan dumalo ang mga kinatawan mula sa tanggapan ni Leyte 1st District Rep. Ferdinand Martin G. Romualdez, 52 iba pang miyembro ng 20th Congress, at mga opisyal ng DSWD.

Kasama sa dumalo sina Representatives Maria Carmen Zamora (1st District, Davao de Oro), Rep. De Carlo “Oyo” Uy (1st District, Davao del Norte), Rep. Nelson “JR” Dayanghirang Jr. (1st District, Davao Oriental), at Mayor Manuel JayR Zamora ng Monkayo.

Nagpasalamat si Romualdo kay Romualdez, ang Speaker ng 19th Congress sa mahalagang papel nito upang mailungsad ang pilot implementation ng programa, ngunit binigyang-diin din niya na ang programa ay sumasalamin sa mas malawak na bisyon ni Pangulong Marcos para sa seguridad sa pagkain at inklusibong pag-unlad.

Mga mahahalagang resulta ng pilot implementation sa Camiguin:

- Pagbaba ng Presyo: Naibenta ang bigas sa average na subsidized price na ₱27.80 kada kilo—mula sa dating presyo na higit ₱60.

- Mataas na Coverage: 25,615 sa 25,655 rehistradong mamamayan ang na-endorso bilang benepisyaryo, o 99.7% coverage.

- Tinatangkilik: Umabot sa 33,762 ang total redemptions, may average na 2 transaksyon bawat benepisyaryo.

- Epektibong Paggamit ng Badyet: ₱18.58 milyon sa ₱20 milyon (93%) ang nagamit nang epektibo.

- Retail Footprint: 7 accredited rice retailers ang lumahok sa 16 na lokasyon.

- Subsidy Bawat Pamilya: Bawat benepisyaryo ay tumanggap ng ₱750 na subsidy, katumbas ng 50% diskwento para sa hanggang 25 kilo ng bigas.

Sa ilalim ng PBBM program, maaaring bumili ng bigas ang mga benepisyaryo mula sa accredited retailers sa halagang mas mababa ng 50% at ang DSWD naman ang sumasagot sa natitirang 50% sa pamamagitan ng digital wallets. Malaya ang benepisyaryo na pumili ng klase at dami ng bigas, habang mino-monitor ng LGUs at mga ahensya ang mga transaksyon ng real-time at tinitiyak ang mabilis na reimbursement sa mga tindero.

Sa susunod na yugto ng PBBM rollout, bibigyang-prayoridad ang paggamit ng lokal na ani upang suportahan ang mga Pilipinong magsasaka at alisin ang mga mapagsamantalang middlemen. Kasalukuyang pinaplano ang akreditasyon ng mga Irrigators’ Associations at farmer cooperatives bilang opisyal na rice retailers upang sila mismo ang mag-supply ng bigas sa programa.

Layunin ng hakbang na ito na masigurong hindi lamang ang mga konsyumer ang makikinabang sa PBBM program kundi pati ang mga haligi ng agrikultura sa bansa.

Pinuri naman ni Romualdez ang kahalagahan na magkaroon ng konsultasyon upang mas maging epektibo ang pagpapatupad ng programa.

Ang PBBM initiative ay bahagi ng pangako ni Pangulong Marcos na labanan ang gutom, patatagin ang presyo ng pagkain, at mamuhunan sa pangmatagalang reporma sa agrikultura.

Dahil sa tagumpay ng pilot implementation sa Camiguin, nakikipagtulungan na ang DSWD, Department of Trade and Industry (DTI), at Department of Agriculture (DA) sa Kongreso para sa paghahanda ng pambansang pagpapatupad, na susuportahan sa ilalim ng 2026 General Appropriations Act. (END)

______

– “Para sa Bayan, Bigas na Mura”

Magandang balita ang hatid ng Para sa Bayan, Bigas na Mura o PBBM program para sa ating mga kababayan, lalo na sa mga pamilyang kapos sa kita. Sa isang panahon na ang presyo ng bigas ay sumisirit at ang gutom ay patuloy na hamon sa maraming Pilipino, isang ganitong inisyatiba ang malinaw na hakbang sa tamang direksyon.

Ang tagumpay ng pilot implementation sa Camiguin ay patunay na posibleng pababain ang presyo ng pagkain nang hindi naaagrabyado ang mga retailer at sabay na natutulungan ang mga mamimili. Bukod sa mababang presyo, ang sistemang digital, ang real-time monitoring, at ang tapat na paggamit ng badyet ay nagpapakita ng mahusay na pamamahala sa pondo ng bayan.

Ngunit ang mas kapuri-puri rito ay ang nakapaloob na estratehiya para sa susunod na yugto ng programa—ang direktang partisipasyon ng mga magsasaka. Sa halip na ang mga negosyanteng middleman ang makinabang, ang mismong mga magsasaka ang inaasahang magiging suppliers sa hinaharap. Ito ang tunay na inklusibong pag-unlad: hindi lamang murang bigas para sa mga konsyumer, kundi mas mataas at direktang kita para sa mga nagtatanim.

Sinasalamin ng programang ito ang layunin ng Bagong Pilipinas—isang gobyernong gumagalaw, nakikinig, at naglalatag ng mga solusyon na may konkretong benepisyo para sa mga karaniwang tao.

Ang tanong ngayon: Kaya ba itong gawin sa buong bansa?

Kung pagbabatayan ang karanasan sa Camiguin, ang sagot ay oo—kung magpapatuloy ang koordinasyon, tapat na implementasyon, at political will. Panahon na upang itaas ang ganitong mga programa bilang modelo ng serbisyong may puso at sustansya—hindi lang pang-pilot, kundi pang-matagalan.

Ang tunay na sukatan ng tagumpay ay hindi lang murang presyo, kundi kung paano ito nagbibigay dignidad at seguridad sa bawat Pilipino—mula sa bukid hanggang sa hapag.

oooooooooooooooooooooooo

Rep. Chel Diokno re proposal to lower age of criminal responsibility to 10 years old:

Kapag may sala, dapat may pananagutan—totoo ’yan. Pero hindi totoo na basta-basta pinapalaya ang mga bata dahil sa Juvenile Justice Law.

Sa ilalim ng batas, may Bahay Pag-Asa para sa kanilang rehabilitasyon. Ang kailangan natin—hindi pag-amyenda sa batas—kundi dagdag na pondo at suporta para sa programang ito.

Para naman sa mga menor de edad na may sapat na pag-unawa, may itinakdang “discernment determination process” ang Korte Suprema upang matiyak na mananagot sila kung nararapat.

Mukhang ang gusto ni Sen. Padilla ay isang lipunang marahas at walang malasakit. Pero kung talagang gusto nating solusyunan ang krimen, ayusin natin ang mga sirang tahanan, sirang paaralan, at sirang sistema. Piliin nating maging lipunang may pagkalinga at pag-asa.(30)

————

After News Opinion – Sa Panukalang Ibaba sa 10 Taong Gulang ang Age of Criminal Responsibility

Mabigat ang panukalang ibaba sa 10 taong gulang ang edad ng pananagutang kriminal. Isa itong mungkahing sa unang tingin ay tila “solusyon,” ngunit kung sisipatin nang mas malalim, hindi hustisya kundi kawalang katarungan ang maaring idulot nito sa mga kabataang wala pa sa tamang edad ng pag-unawa sa tama at mali.

Tama si Rep. Chel Diokno: may pananagutan kung may sala, ngunit ang dapat nating tanungin ay paano tayo nagpapataw ng pananagutan? May batas na tayong umiiral—ang Juvenile Justice and Welfare Act—na nagbibigay ng pagkakataon para sa rehabilitasyon sa pamamagitan ng mga Bahay Pag-Asa. Hindi ito pagpapaluwag, kundi pagbibigay ng pangalawang pagkakataon sa mga batang maaaring nabiktima rin ng kahirapan, kapabayaan, o pang-aabuso.

Ang totoo, ang problema ay hindi ang batas, kundi ang kakulangan sa implementasyon, pondo, at suporta sa mga institusyong dapat sanang sumasalo sa mga batang naliligaw ng landas. Sa halip na amyendahan ang batas para parusahan ang mas bata pang edad, bakit hindi ayusin ang mga sirang estruktura ng lipunan—ang pamilya, paaralan, at komunidad?

Kung ang kabataan ang pag-asa ng bayan, bakit tila pinipili ng ilan na ang kabataan ang parusahan ng bayan?

Hindi sagot ang pagiging marahas. Hindi sagot ang pagkukulong sa halip na paggabay. Kung gusto nating ayusin ang problema sa kriminalidad, kailangan nating simulan sa ugat—hindi sa panlabas na sintomas.

Ang tanong: Anong klaseng lipunan ang gusto natin? Isang lipunang mabilis maningil ng parusa, o isang lipunang marunong kumalinga, magtuwid, at magbigay pag-asa?

Piliin nating ang hustisya ay may puso—hindi kamay na bakal sa mukha ng inosenteng bata.

oooooooooooooooooooooooo

Libanan: Pagpapaliban sa Mas Mataas na Biodiesel Blend, Dagok sa 25 Milyong Pilipino na Umaasa sa Industriya ng Niyog

Ipinahayag ni 4Ps Party-list Representative Marcelino “Nonoy” Libanan ang matinding pagkabahala sa naging desisyon ng Department of Energy (DOE) na ipagpaliban ang pagpapatupad ng mas mataas na mandato para sa biodiesel blend. Aniya, ito ay isang dagok sa 25 milyong Pilipinong tuwiran at di-tuwirang umaasa sa industriya ng niyog para sa kanilang kabuhayan.

“Ang desisyon ng DOE na ipagpaliban ang pagsasakatuparan ng apat na porsyento (B4) at limang porsyentong (B5) biodiesel blend ay isang matinding dagok sa milyun-milyong pamilyang Pilipino na ang ikinabubuhay ay nakasalalay sa pagtatanim ng niyog,” ani Libanan.

“Sa panahong dapat sana ay pinalalawak natin ang mga oportunidad para sa kita sa kanayunan at suporta sa lokal na agrikultura, tila inalisan pa natin ng suporta ang ating mga magniniyog,” dagdag pa niya.

Binigyang-diin ni Libanan na ang mas mataas na biodiesel blend sana ay magtutulak ng mas mataas na demand para sa kopra – ang pinatuyong laman ng niyog na ginagamit bilang raw material sa paggawa ng biodiesel – na magdudulot naman ng pagtaas sa farmgate price nito.

“Mas mataas na demand para sa kopra ay nangangahulugang mas mataas na presyo sa bentahan, at ito ay direktang nagsasalin sa pagkaing naihahain sa hapag-kainan ng ating mga mahihirap na magniniyog at kanilang pamilya,” ayon kay Libanan.

Iginiit din ni Libanan na dapat timbangin nang mabuti ang pangkalahatang benepisyo ng mas mataas na biodiesel blend, hindi lamang ang pansamantalang epekto nito sa presyo ng langis.

“Oo, maaaring tumaas nang kaunti ang presyo ng langis sa maikling panahon, pero huwag nating kaligtaan ang mas malaking larawan: mas matatag na industriya ng niyog, mas mataas na kita sa kanayunan, mas ligtas na suplay ng enerhiya, at mas malinis na kapaligiran,” giit ng mambabatas.

“Mas dapat nating bigyang halaga ang inklusibong paglago ng ekonomiya kaysa pansamantalang kontrol sa presyo ng langis. Bakit kailangang ang ating mahihirap na magniniyog palagi ang nagsasakripisyo tuwing may pagbabago sa polisiya?” dagdag niya.

Nanawagan si Libanan sa DOE at sa National Biofuel Board (NBB) na muling pag-aralan ang kanilang desisyon at magsagawa ng mas malawakang konsultasyon sa mga stakeholder, lalo na sa sektor ng agrikultura.

“Hindi natin dapat hayaan na mabaon sa pagkakabansot ang lokal nating industriya ng biodiesel. Isa itong usapin ng pambansang interes, pag-unlad sa kanayunan, at katarungang panlipunan,” ani Libanan.

“Patuloy na ipaglalaban ng 4Ps Party-list ang kapakanan ng mga mahihirap sa kanayunan at isusulong ang mga polisiya na mag-aangat sa kabuhayan ng maliliit na magsasaka. Ang pagsuporta sa mas mataas na biodiesel blend ay bahagi ng laban na iyon,” pagtatapos niya.

Ayon sa Philippine Coconut Authority (PCA), may humigit-kumulang 3.5 milyong rehistradong magniniyog sa buong bansa na nagsasaka sa 3.6 milyong ektarya ng taniman.

Tinatayang nasa 25 milyong Pilipino ang nakakakuha ng kita o kabuhayan mula sa industriya ng niyog – maging bilang mga magsasaka, manggagawa, o bahagi ng mga kaugnay na value chains.

Base rin sa isang pag-aaral ng pamahalaan, mahigit 60% ng mga magniniyog at manggagawa sa sektor ng niyog ay nabubuhay sa ilalim ng poverty line.

Sa isang abiso noong Hulyo 17, 2025, inanunsyo ng DOE na ipinagpaliban ng NBB ang pagpapatupad ng B4 at B5 biodiesel blend mandates na orihinal na nakatakdang ipatupad sa Oktubre 1, 2025 at Oktubre 1, 2026. Ayon sa DOE, ang desisyong ito ay bunsod ng inaasahang malaking epekto sa presyo ng gasolina at implasyon sa pambansang ekonomiya.

—————

After News Opinion – Dagok sa mga Magniniyog: Ang Tunay na Epekto ng Pagpapaliban sa Biodiesel Blend

Minsan, ang mga desisyong pampatakaran na may layuning “pansamantalang guminhawa ang presyo” ay siya mismong dahilan ng pangmatagalang pagdurusa ng mga maralitang sektor. Ganito ang lumalabas na senaryo sa naging desisyon ng Department of Energy na ipagpaliban ang pagpapatupad ng mas mataas na biodiesel blend—isang hakbang na, sa papel, tila makakatulong sa pump prices, pero sa katotohanan ay pumapatay sa kabuhayan ng milyun-milyong Pilipino.

Tama si Rep. Nonoy Libanan. Hindi lang ito usapin ng enerhiya. Ito ay usapin ng buhay at kabuhayan ng halos 25 milyong Pilipino—mula sa mga magniniyog, manggagawa sa niyugan, hanggang sa mga umaasa sa kabuuang value chain ng industriya. Sa gitna ng matagal nang krisis sa sektor ng agrikultura, isang pagkakataon na sanang makabawi ang mga magniniyog sa pamamagitan ng mas mataas na demand sa kopra ang sinayang ng pagpapaliban ng B4 at B5 blends.

Oo, maaaring bumaba ng ilang sentimo ang presyo ng diesel—pero kapalit nito ay ang patuloy na pagkaalipin ng mga magsasaka sa mababang presyo ng kanilang ani, sa kawalan ng merkado, at sa kawalan ng katarungan.

Hindi ba’t panahon na para unahin natin ang mga lokal na produkto? Hindi ba’t dapat tayong mamuhunan sa mga industriyang makikinabang ang mga Pilipino, hindi ang mga importer ng langis?

Ang pagtutol sa pagpapaliban ng biodiesel blend ay hindi lamang tungkol sa ekonomiya. Ito ay laban para sa dignidad ng mga Pilipinong magsasaka, laban para sa tunay na reporma sa agrikultura, at laban para sa patas na pag-unlad.

Kung seryoso tayo sa konsepto ng Bagong Pilipinas, dapat kasama rito ang mga magniniyog—hindi iniitsapuwera. Ang tunay na progreso ay hindi lang nasusukat sa presyo ng gasolina sa gasolinahan, kundi sa kung ilang pamilya sa kanayunan ang nakakakain ng tatlong beses sa isang araw, at kung ilang magsasaka ang hindi na kailangang iwan ang lupa para mangibang-bansa.

Panahon nang ibalik sa magniniyog ang dignidad. At ang pagsuporta sa mas mataas na biodiesel blend ay isang konkretong hakbang patungo roon.

oooooooooooooooooooooooo

Panawagan para muling buhayin House Quad Comm lumalakas

Nanawagan ang mga dating lider ng Quad Committee ng Kamara de Representantes noong 19th Congress sa mga miyembro ng 20th Congress na buhayin ang mega-panel upang maipagpatuloy ang imbestigasyon sa mga malalaking isyu na nakakaapekto sa bansa.

Iginiit ng mga dating lider ng Quad Comm na hindi dapat hayaang mabaon sa limot ang mga imbestigasyong may kinalaman sa mga pagpatay kaugnay ng iligal na droga, sindikatong may ugnayan sa China, at katiwalian sa pamahalaan.

Ang Quad Comm—binubuo ng mga Committee on Dangerous Drugs, on Public Order and Safety, on Human Rights, at on Public Accounts—ay nagsagawa ng serye ng imbestigasyon noong nakaraang Kongreso kung saan ibinunyag ang nakakabahalang ugnayan ng offshore gaming hubs, extrajudicial killings, at mataas na antas ng katiwalian sa pamahalaan.

“We cannot just move on. What we uncovered in those hearings was not fiction, not rumor, but fragments of a frightening reality,” ani muling nahalal na si Manila Rep. Bienvenido “Benny” Abante Jr., na namuno sa Human Rights panel noong ika-19 na Kongreso.

“Quad Comm 2.0 now becomes a necessity. We firmly believe that justice does not expire and must continue in the 20th Congress. The people have a right to know who benefitted from silence and who paid the price for speaking out,” dagdag pa niya.

Sinabi ni Abante na ang orihinal na Quad Comm ay nakatuklas ng mga pattern ng pang-aabuso na lumalampas sa indibidwal na pagkukulang at tumutukoy sa istruktural na pagkabulok sa ilang bahagi ng pagpapatupad ng batas at paghahatid ng hustisya.

Aniya, ang panawagan para buuing muli ang panel sa ika-20 Kongreso ay isang pagsubok sa lakas ng loob sa politika.

“Kung totoo tayong naninilbihan, hindi tayo dapat matakot sa katotohanan. Justice requires memory. And memory means picking up where we left off, kahit gaano kainit, kahit gaano kahirap,” ani Abante.

Para naman kay dating Surigao del Norte Rep. Robert Ace Barbers, na namuno sa Committee on Dangerous Drugs, patuloy na binabagabag ang mga institusyong pampubliko ng mga natuklasan sa hindi natapos na imbestigasyon—mula sa hindi nareresolbang mga biktima ng drug war hanggang sa pagpasok ng mga transnational crime.

“There were witnesses who were threatened. There were patterns of abuse that pointed to state actors. There were billions of pesos in questionable transactions. Hindi pa ito tapos. Quad Comm 2.0 must finish the job,” ani Barbers.

Sinabi pa ni Barbers na ang pagbuhay sa panel ay dapat samahan ng proteksyon para sa mga pangunahing testigo at institusyonalisasyon ng inter-committee investigations.

“We cannot isolate corruption from crime, or human rights from public funds. Everything is connected. The Quad Comm gave us that holistic lens,” aniya.

Para naman kay dating Sta. Rosa City Rep. Dan Fernandez, na namuno sa Committee on Public Order and Safety, hindi na tanong kung may pang-aabuso nga bang naganap, kundi kung may sapat bang political will ang bansa upang papanagutin ang mga makapangyarihang personalidad.

“Some truths were already out there. The problem was, we stopped just before they could be named in full. Now we must resume with urgency and courage,” ani Fernandez.

Dagdag niya, ang mga natuklasan ng komite ay tumutukoy sa isang masalimuot na sistema ng impunity na pinatatagal ng kakulangan sa oversight at kultura ng takot sa mga ahensya.

“We owe it to the Filipino people to show them that this Congress does not fear the truth,” aniya.

Ang panawagan para muling buuin ang Quad Comm ay unang isinulong nina La Union Rep. Paolo Ortega V at Lanao del Sur Rep. Zia Alonto Adiong, mga pangunahing miyembro ng House Young Guns.

Babala nila, ang biglaang paghinto ng imbestigasyon ng Quad Comm ay nagkait sa publiko ng pagsasara ng mga isyu at nagpalakas ng loob sa mga umaasa sa katahimikan ng mga institusyon upang makatakas sa pananagutan.

Ipinahayag nina Abante, Barbers, at Fernandez ang kanilang suporta sa panawagan ni Adiong, at iginiit na dapat harapin ng Quad Comm 2.0 ang mga bagong umuusbong na isyu, partikular ang paggamit ng legal na proseso bilang sandata, panliligalig sa mga whistleblower, at patuloy na pagtitimpi ng estado sa mga krimeng may banyagang koneksyon.

“The work of truth-telling is never finished,” ani Abante. “But it must at least be continued.” (END)

——-

After News Opinion – Panawagan na Buhayin Muli ang Quad Comm: Panahon ng Katapangan, Hindi Pagkalimot

Ang muling panawagan na buhaying muli ang House Quad Committee ay hindi simpleng hakbang pabalik sa nakaraan—ito ay isang pagsulong tungo sa mas malalim na hustisya at pananagutan sa ating lipunan.

Sa dami ng mga isyung tinalakay noon ng Quad Comm—mula sa extra-judicial killings, katiwalian, transnational crimes, hanggang sa pag-abuso sa kapangyarihan—masasabing naiwang bitin ang sambayanan. May mga tanong na hindi nasagot, may mga pangalan na muntik nang mabanggit, may mga boses na pinatahimik bago pa man marinig nang buo.

Tama si Rep. Benny Abante: Justice requires memory. At sa isang lipunang laging binubura ang alaala ng mga biktima, ang muling pagbuhay sa Quad Comm ay hindi lamang political move—ito ay moral obligation.

Ang kasaysayan ng ating bansa ay puno ng unfinished business—mga imbestigasyong naputol, mga testimonya na nawala, at mga sistemang hindi naisaayos. Kaya’t hindi sapat na sabihin nating “tapos na ’yan” o “move on na.” Hindi matatapos ang sugat kung hindi ito nililinis.

Sa panahong tila ginagamit ang batas upang manakot sa halip na magbigay-proteksyon, at kung saan ang rule of law ay unti-unting natatabunan ng rule of silence, ang Quad Comm 2.0 ay dapat maging tinig ng kolektibong konsensya ng bayan.

Ang tanong ngayon ay hindi na “Dapat bang buhayin muli?” kundi “Handa ba tayong tapusin ang sinimulan?” Handa ba ang bagong Kongreso na harapin ang mga katotohanang masakit? Handa ba itong labanan ang kultura ng takot at pananahimik?

Kung tunay nating isinusulong ang Bagong Pilipinas, dapat kasama sa bagong kabanata nito ang tuwirang pagsagot sa mga lumang tanong. Sapagkat ang liwanag ay hindi magmumula sa pagtago, kundi sa pagharap sa katotohanan—gaano man ito kabigat.

Ang pagbuhay sa Quad Comm ay panawagan sa lakas ng loob. Panahon na para itama ang mga nabitin, ituloy ang nasimulan, at panagutin ang mga dapat managot. Sapagkat sa demokrasya, ang pananagutan ay hindi dapat nagtatapos sa deadline ng Kongreso, kundi sa hustisya para sa bayan.

ooooooooooooooooooooooooo

Romualdez todo-suporta sa utos ni PBBM na magtayo ng disaster hubs; itinulak batas para sa climate resilience ng bansa

Nagpahayag ng buong suporta si Leyte Rep. Ferdinand Martin G. Romualdez sa kautusan ni Pangulong Ferdinand R. Marcos Jr. na dagdagan ang disaster response centers sa buong bansa, sa gitna ng sunod-sunod na bagyong tumatama sa Pilipinas.

Binigyang-diin ni Romualdez, ang Speaker ng 19th Congress, ang pangangailangan na magpasa ng mga panukalang batas na magtataguyod sa climate resilience at disaster preparedness ng bansa, kabilang ang paglalaan ng permanenteng pondo at pagtatayo ng mga disaster relief hubs sa iba’t ibang rehiyon.

Ang atas ni Pangulong Marcos ay kasunod ng isinagawang surprise inspection sa National Resource Operations Center (NROC) sa Pasay City nitong Biyernes, kung saan personal niyang pinanood ang automated packing ng mga relief goods bilang paghahanda sa bagyong Crising (international name: Wipha).

Ang Bagyong Crising, na pinalakas ng Habagat, ay nakalabas na ng Philippine Area of Responsibility matapos magdulot ng matinding pagbaha sa iba’t ibang panig ng bansa.

Bilang mambabatas mula sa Leyte—isang probinsyang labis na nasalanta ng Super Typhoon Yolanda (Haiyan) noong 2013—ipinaalala ni Romualdez na kabilang ang Pilipinas sa mga bansang pinakamatindi ang tama ng kalamidad na lalo pang lumalala dahil sa climate change.

Giit ng kongresista, mahalagang gawing permanente ang pagtatayo ng mga disaster hubs at isabatas ang mga protokol sa paghahanda upang mas maging ligtas ang bansa.

Pinuri rin ni Romualdez si Pangulong Marcos sa ginawa nitong pagpapaliban ng infrastructure inspection upang unahing asikasuhin ang paghahanda sa bagyo. “It speaks volumes about his administration’s priorities,” dagdag pa ni Romualdez.

Tiniyak naman ng Department of Social Welfare and Development (DSWD), ang kahandaan sa pagtugon sa mga naapektuhan ng bagyong Crising sa pamamagitan ng halos P2.9 bilyon na standby funds, 3 milyong food packs, mahigit 28,000 kahon ng ready-to-eat food, at halos 335,000 non-food items na naka-imbak sa 934 relief hubs sa buong bansa.

Noong 19th Congress, isinulong ni Romualdez ang House Bill No. 13 para sa pagtatatag ng Department of Disaster Resilience, ang pangunahing ahensya na tututok sa paghahanda, pagtugon, at pagbangon ng bansa mula sa kalamidad.

Binigyang-diin din ni Romualdez ang kahalagahan ng koordinasyon sa pagitan ng national at local government, at hinimok ang mga LGU na iayon ang kanilang mga plano sa pambansang istratehiya upang maging maayos at magkakatugma ang kilos sa panahon ng krisis.

———-

After News Opinion – Disaster Resilience: Hindi Lang Dapat Laging Handa, Dapat Laging May Batas

Sa harap ng tumitinding epekto ng kalamidad at pagbabago ng klima, malinaw ang mensahe ni Speaker Ferdinand Martin G. Romualdez: hindi sapat ang mabilis na aksyon kung walang matibay na batas na magsisiguro ng tuloy-tuloy, sistematiko, at pantay-pantay na pagtugon.

Ang suporta ni Romualdez sa kautusan ni Pangulong Ferdinand R. Marcos Jr. na magtatag ng mas maraming disaster hubs ay hindi lamang pagkilala sa kahalagahan ng mabilis na tugon, kundi isang panawagan sa pambansang pamahalaan na gawing institusyonal ang paghahanda sa sakuna. Kung ang bagyo ay hindi nagpaplano, dapat tayong magplano. Kung ang lindol ay walang abiso, dapat tayong may estratehiya.

Ang mungkahing pagtatatag ng Department of Disaster Resilience ay matagal nang overdue. Taon-taon, milyun-milyong piso ang nasasayang dahil sa kawalan ng koordinasyon, kakulangan sa pondo, at pagkaantala ng ayuda. Isang ahensyang tutok sa kalamidad ang magbibigay ng direksyon, kapangyarihan, at accountability sa mga ahensyang sabay-sabay na gumagalaw tuwing may sakuna.

Hindi biro ang karanasan ng mga taga-Leyte noong Yolanda, at ito mismo ang hugot ng paninindigan ni Romualdez. Alam niya na sa bawat oras ng pagkaantala, may buhay na nanganganib. Kaya’t ang panukalang gawing permanente ang mga disaster hubs at gawing batas ang mga protokol sa paghahanda ay hindi luho—kundi pangangailangan.

Tama rin ang pagtutok sa mahusay na koordinasyon mula barangay hanggang national level. Ang pagkakahiwa-hiwalay ng mga hakbangin ang madalas na sanhi ng kalituhan at hindi epektibong pagtugon. Sa mga ganitong panahon, ang kailangan natin ay malinaw na liderato, konkretong batas, at garantisadong pondo.

Sa huli, hindi dapat tayong maging bansa ng laging naghahabol. Dapat tayong maging bansang marunong maghanda, marunong magtaya, at may kakayahang tumugon—kahit sa gitna ng pinakamalalang unos.

Sapat na ang mga trahedyang lumipas bilang babala. Ngayon ang panahon upang ang disaster preparedness ay hindi lamang adhikain, kundi batas na pinagtibay para sa kaligtasan ng bawat Pilipino.

oooooooooooooooooooooooo

“Hindi tayo maaaring manahimik habang lumulubog ang mga komunidad,” -Romualdez

Bilang tugon sa direktiba ni Pangulong Ferdinand “Bongbong” R. Marcos Jr., agad na ipinag-utos ni Leyte 1st District Rep. Ferdinand Martin G. Romualdez, Speaker ng 19th Congress, at ng Tingog Party-list ang pagsasagawa ng disaster monitoring at relief operations ng kanilang tanggapan matapos ang pananalasa ng bagyong Crising na sinabayan ng habagat.

Kahit hindi pa pormal na nagbubukas ang 20th Congress, sinabi ni Romualdez na nakikipag-ugnayan na ang kanyang opisina at ang Tingog Party-list sa mga lokal na lider, ahensya ng gobyerno, at pribadong grupo para masigurong agad na makararating ang tulong sa mga lugar na labis na nasalanta.

“Hindi tayo maaaring manahimik habang lumulubog ang mga komunidad at nangangamba ang ating mga kababayan. Public service doesn’t stop when Congress is out of session. Ngayon mismo, dapat tayong kumilos,” ani Romualdez.

Muling binuksan ng kanyang opisina at ng Tingog Party-list ang Relief Coordination Desk na dati na ring naging daluyan ng tulong sa maraming mambabatas noong kasagsagan ng mga nakaraang bagyo at ng COVID-19 pandemic. Ang desk na ito ang magsisilbing one-stop hub para sa mga agarang pangangailangan at koordinasyon sa mga apektadong lugar.

Nanawagan din si Romualdez sa mga kapwa Pilipino na tumulong sa abot ng kanilang makakaya.

“Kahit hindi ka kongresista, kahit hindi ka opisyal—lahat tayo may papel sa pagtulong, kasama ang pagdarasal para sa kaligtasan ng mga nasalanta,” giit ni Romualdez. (END)

——————

After News Opinion – Sa Panahon ng Sakuna, Dapat Laging May Kasangga ang Mamamayan

Ang mga salita ni Speaker Ferdinand Martin G. Romualdez—“Hindi tayo maaaring manahimik habang lumulubog ang mga komunidad”—ay hindi lamang pahayag ng simpatiya. Ito ay matinding paalala ng tungkulin, pakikiisa, at tunay na malasakit sa gitna ng trahedya.

Sa panahong hindi pa pormal na nagbubukas ang 20th Congress, ang agarang pagkilos ng kanyang opisina at ng Tingog Party-list ay nagpapakita na ang tunay na serbisyo publiko ay hindi naka-time in o time out. Ang pagtulong sa oras ng sakuna ay hindi naghihintay ng sesyon o panibagong resolusyon—ito ay agarang tugon sa tawag ng tao at konsensya.

Ang pagbuhay muli sa Relief Coordination Desk ay isang konkretong hakbang na dapat tularan: maagap, maayos, at bukas para sa lahat—mga mambabatas man o ordinaryong mamamayan. Sa ganitong mga hakbang, nabubura ang agwat sa pagitan ng gobyerno at mamamayan; nagiging isa ang bayan sa pagtugon sa krisis.

Sa kanyang mensahe, pinapaalala ni Romualdez na hindi hadlang ang posisyon, estado, o propesyon upang makatulong. Ang sinserong pagtulong ay maaaring magsimula sa maliit—isang dasal, isang donasyon, isang pagbabantay sa kalagayan ng kapwa. Dahil sa panahon ng sakuna, ang pinakamatinding delubyo ay hindi ulan, kundi ang kawalan ng pakialam.

At higit sa lahat, ang paninindigan ng isang lider na may sariling karanasan sa trahedya—na mula sa Leyte, ang sentro ng pinsala noong Yolanda—ay nagbibigay kredibilidad at lalim sa kanyang panawagan. Hindi ito scripted na simpatya. Ito ay personal na pakikiisa.

Sa ganitong mga pagkilos, muling nabubuhay ang diwa ng bayanihan—na sa kabila ng unos, hindi kailanman nag-iisa ang Pilipino.

oooooooooooooooooooooooo

Romualdez pinarerepaso Free College Law bunsod ng mataas na dropout rate

Pinarerepaso ni Leyte 1st District Representative Ferdinand Martin G. Romualdez ang Free Higher Education Law upang matugunan ang mga isyu na maaaring dahilan kung bakit mataas pa rin ang dropout rate kahit libre na ang matrikula sa mga pampublikong kolehiyo at unibersidad. 

Batay sa datos ng Second Congressional Commission on Education (EDCOM 2), umabot sa 39 porsyento ang dropout rate sa buong bansa  sa school year 2023-2024.

Pinakamataas ang dropout rate sa Bangsamoro Autonomous Region in Muslim Mindanao (BARMM) na umabot sa 93.4%. Sinundan ito ng Central Visayas na may 60.7%, Zamboanga Peninsula 59.5%, Cordillera 54.9%, Metro Manila 52.4%, Soccsksargen 51.2%, at Western Visayas 50.2%.

Ipinahayag din niya ang buong suporta sa House Resolution No. 61 na inihain ni Bicol Saro Party-list Rep. Terry Ridon, na naglalayong repasuhin ang implementasyon at kakayahan ng Republic Act No. 10931 o Universal Access to Quality Tertiary Education Act.

Binigyang-diin ng Speaker ng 19th Congress na dapat nakatuon ang pagsusuri sa pagbibigay ng karagdagang suporta sa mga estudyante bukod sa libreng tuition, upang matiyak na matatapos nila ang kanilang pag-aaral.

Nanawagan si Romualdez sa pamahalaan na magbigay ng buwanang allowance, tulong sa pamasahe, pagkain, at internet para sa mga estudyante.

Tinukoy rin ni Romualdez ang resulta ng Pulse Asia survey noong Enero 2024 na pinangunahan ni Senador Sherwin Gatchalian, kung saan lumabas na 98 porsyento ng mga Pilipino ang sumasang-ayon sa libreng matrikula sa mga pampublikong kolehiyo.

Ayon sa kanya, ang napakalakas na suporta ng publiko ay patunay na may pambansang mandato para palakasin at palawakin pa ang batas.

Muling tiniyak ni Romualdez na ang Kamara ay nakatuon sa pagsusulong ng mga reporma sa edukasyon para sa pagkakapantay-pantay, pag-unlad ng kabataan, at kaunlaran ng bansa.

————

After News Opinion – Libreng Edukasyon: Hindi Dapat Hanggang Pasok Lang, Kundi Hanggang Tapos

Tama si Speaker Ferdinand Martin G. Romualdez—ang pagkakaloob ng libreng matrikula sa mga pampublikong kolehiyo at unibersidad sa ilalim ng Free Higher Education Law ay isa sa pinakamalalaking tagumpay sa kasaysayan ng edukasyon sa bansa. Ngunit tulad ng kanyang binigyang-diin: ang tagumpay na ito ay hindi pa ganap, kung apat sa bawat sampung estudyante ay humihinto bago makapagtapos.

Ang 39% national dropout rate ay hindi basta-bastang bilang—iyan ay libo-libong pangarap na hindi naipagpatuloy, at pamilyang nabigo sa hangaring umahon mula sa kahirapan sa pamamagitan ng edukasyon. Mas masakit pa, sa ilang rehiyon gaya ng BARMM na umabot sa 93.4%, tila libre ang pagpasok pero halos imposibleng makapagtapos.

Ito ang reyalidad: hindi sapat ang libreng tuition kung walang pantustos sa pamasahe, pagkain, renta, libro, o internet. Hindi lahat ng batang Pilipino ay may sariling laptop, sariling silid para mag-aral, o tatlong beses na kain sa isang araw habang nasa kolehiyo. Kaya’t ang pagsusulong ng karagdagang suporta—gaya ng monthly stipend, food and transport subsidy, at internet assistance—ay hindi luho, kundi basic necessity sa konteksto ng ating ekonomiya.

Ang pagkilala sa problemang ito at ang panawagan para repasuhin ang batas ay hindi pag-urong, kundi hakbang pasulong. Ang tunay na pagsuporta sa edukasyon ay hindi lamang access, kundi assistance hanggang completion.

At dito rin makikita ang sinseridad ng layunin—na hindi sapat na makapasok ka lang sa unibersidad; ang tunay na tagumpay ay kapag nakatapos ka, may diploma, at may pag-asa para sa trabaho.

Sa isang bansang higit 90% ng populasyon ang sumusuporta sa libreng kolehiyo, malinaw na ang laban na ito ay hindi para sa ilang sektor lamang. Ito ay laban ng buong sambayanan. At kapag nakapagtapos ang isang estudyante mula sa laylayan, hindi lang siya ang umaangat—pati ang kanyang pamilya, komunidad, at kinabukasan ng bansa.

Kaya’t ang panawagan ngayon: huwag nating gawing pangakong bitin ang libreng edukasyon. Gawin natin itong tulay—mula kahirapan tungo sa pag-angat. Sa huli, ang diploma ay hindi dapat nakasalalay sa laman ng bulsa, kundi sa talino, tiyaga, at suporta ng buong bayan.

oooooooooooooooooooooooo

Khonghun kay VP Sara: Tigilan na ang pagsisinungaling, walang kinalaman si PBBM sa pagkaka-aresto ni FPRRD

Kinondena ni Zambales 1st District Rep. Jay Khonghun si Vice President Sara Duterte kaugnay ng pahayag nito na peke ang kabaitan ni Pangulong Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. at nakipagsabwatan umano ito sa International Criminal Court (ICC) para arestuhin ang kanyang ama na si dating Pangulong Rodrigo Roa Duterte.

Sinabi ni Khonghun na ang pahayag ng Bise Presidente ay walang basehan, hindi totoo, at iresponsable.

Ayon kay Khonghun, isa sa mga pinuno ng Young Guns bloc sa Kamara de Representantes, malinaw ang paninindigan ni Pangulong Marcos na huwag makialam sa ICC kaugnay ng kaso ng dating Pangulo, na nahaharap sa kasong crimes against humanity kaugnay ng madugong kampanya ng administrasyon nito kontra sa iligal na droga.

Ayon kay Khonghun, hindi lamang katawa-tawa ang teorya ng sabwatan ni VP Duterte kundi isa ring mapanganib na tangkang linlangin ang publiko at mag-udyok ng kaguluhan sa bansa.

“Walang kuntsabahan. Walang pakikialam. At lalong walang script na siya ang nagpahuli sa dating Pangulo,” ani Khonghun.

Dagdag pa niya: “President Bongbong Marcos is not hiding behind kindness. He leads with calm, principle and respect for the rule of law. Hindi siya tulad ng mga lider na kailangang sumigaw, manakot at magsinungaling para mapansin.”

Ayon kay Khonghun, ang mga pahayag ng Bise Presidente ay nagpapakita ng malinaw na kakulangan sa pag-unawa, o sinasadyang baluktutin ang prinsipyo ng isang demokratikong konstitusyonal na gobyerno.

“Hindi lahat ng galaw ng gobyerno ay kontrolado ng Pangulo. We are no longer under a regime where one man can order arrests left and right. President Marcos governs with restraint and humility, not with vendetta,” aniya.

Sa isang rally para ipanawagan ang pagpapalaya sa kanyang ama, inakusahan ni VP Duterte si Pangulong Marcos na ibinigay umano ang gusto ng ICC at tumulong upang maaresto ang dating Pangulo, at tinawag itong bahagi ng isang “political theater” para tanggalin ang isang matinding kritiko.

Iginiit ni Khonghun na hindi mababago ng mga pahayag ng Ikalawang Pangulo ang mga naganap na pagpatay noong administrasyon ng kanyang ama.

“Tsismis ba ang libo-libong patayan? Tsismis ba ang luha ng mga nanay na naulila? Tsismis ba ang mga ulat ng international and local human rights groups?” tanong ng mambabatas.

Ayon sa kongresista ang mga pahayag ng Bise Presidente ay nagpapahina sa mga demokratikong institusyon at nakakasira lamang sa kanyang sariling kredibilidad.

Ayon kay Khonghun, malinaw na sa Kamara at sa publiko ang estratehiya: “Guluhin ang isip ng taumbayan para mapagtakpan ang mga kasalanan.”

“Kami sa Young Guns ay hindi mananahimik habang binabastos ang katotohanan. Tahimik ang Pangulo, pero kami hindi. Dapat lang na ituwid ang mga kasinungalingan,” dagdag pa niya. (END)

———-

After News Opinion – Sa Harap ng Kasinungalingan, Katotohanan ang Dapat Manindigan

Sa panibagong banat ni Vice President Sara Duterte laban kay Pangulong Ferdinand “Bongbong” Marcos Jr. — na umano’y may kinalaman sa pagkaka-aresto ng kanyang ama sa ilalim ng International Criminal Court — malinaw ang paninindigan ni Rep. Jay Khonghun: hindi na ito usapin ng pagtatanggol sa pamilya, kundi ng pagsisinungaling sa publiko at paninira sa institusyon.

Sa bawat akusasyong walang batayan, lumalabo hindi lang ang katotohanan kundi ang tiwala ng taumbayan. Kapag ang isang mataas na opisyal ng pamahalaan ang siyang pinanggagalingan ng mga haka-haka at konspirasyon, ang epekto ay hindi simpleng intriga—kundi pagguho ng tiwala sa sistema ng hustisya.

Tama si Rep. Khonghun: hindi ito panahon para sa drama, kundi panahon para sa panagutan. Hindi “political theater” ang paghahanap ng katarungan para sa libo-libong biktima ng madugong kampanya laban sa droga. Hindi tsismis ang mga luha ng mga naiwang pamilya. Hindi rin tsismis ang mga dokumentadong ulat mula sa mga respetadong organisasyon sa loob at labas ng bansa.

Ang pagbaling ng sisi, ang paglulunsad ng rally, at ang paulit-ulit na pagbibintang nang walang ebidensya ay hindi makakatulong sa dating Pangulo—lalo na kung ito ay isinasangkalan ang kasalukuyang Pangulo at buong sistema ng hustisya ng bansa.

Sa halip na harapin ang mga akusasyon, tila pinipiling idaan sa propaganda at drama ang usapin, at ito ang dapat ikabahala ng sambayanan. Dahil kung ang liderato ay uusbong mula sa kasinungalingan, galit, at paghihiganti—anong uri ng pamahalaan ang naghihintay sa atin sa hinaharap?

Ang panawagan ng Young Guns, sa pangunguna ni Rep. Khonghun, ay malinaw: dapat itama ang mali, at huwag hayaang manatiling tahimik ang katotohanan. Hindi lahat ay kailangang sumigaw para marinig—pero kailangang manindigan para sa tama.

Sa isang demokratikong lipunan, hindi puwedeng ang sigaw ang mas malakas kaysa sa batas. At sa huli, hindi puwedeng ang drama ang manaig sa katarungan.

oooooooooooooooooooooooo

Kapag nagbago ang isip, VP Sara handang tanggapin sa SONA

Handa ang Kamara de Representantes na tanggapin si Vice President Sara Duterte sakaling magbago ang isip nito at dumalo sa ikaapat na State of the Nation Address (SONA) ni Pangulong Ferdinand “Bongbong” R. Marcos Jr. sa Hulyo 28.

Sinabi ni House spokesperson Atty. Princess Abante nitong Lunes na bagamat nagpadala na ng sulat ang tanggapan ni Duterte na hindi ito dadalo nananatiling bukas ang Kamara sa lahat ng opisyal ng pamahalaan, kabilang ang Pangalawang Pangulo, at binigyang-diin ang kahalagahan na kanyang mapakinggan ang taunang ulat ng Pangulo sa Kongreso at sambayanang Pilipino.

“Ready naman po ang House of Representatives to welcome all officials of the government to attend the SONA,” ani Abante bilang tugon sa tanong ng isang mamamahayag sa press conference nitong Lunes.

“Especially bilang isang Vice President, dapat din kasama sa kanyang tungkulin na makinig sa magiging report ng ating Presidente. The House of Representatives is ready to welcome for her to attend and listen to the report of the President,” dagdag pa niya.

Ang pahayag ni Abante ay kasunod ng kumpirmasyon mula kay House Secretary General Reginald “Reggie” S. Velasco noong nakaraang linggo na nagpadala ang Office of the Vice President (OVP) ng liham na nagsasaad na hindi dadalo si Duterte sa SONA sa ikalawang sunod na taon.

Sa kabila nito, sinabi ni Velasco na magpapatuloy pa rin ang lahat ng paghahanda, kabilang na ang paglalaan ng itinalagang upuan sa VIP gallery at isang holding room para sa Pangalawang Pangulo at sa kanyang staff sakaling magbago ang kanyang isip.

Walang ibinigay na dahilan ang OVP sa hindi pagdalo ng Bise Presidente, ngunit binanggit ni Velasco na lahat ng iba pang imbitadong opisyal ng pamahalaan ay nakapagkumpirma na ng kanilang pagdalo.

Nakatakdang ilahad ni Pangulong Marcos ang kanyang SONA sa joint session ng Senado at Kamara sa plenary session hall ng Batasang Pambansa sa Quezon City alinsunod sa Konstitusyon.

Binabalangkas sa SONA ang mga pangunahing tagumpay ng administrasyon, tinatalakay ang mahahalagang hamon sa bansa, at inilalatag ang mga polisiya at panukalang batas para sa darating na taon. (END)

————

After News Opinion – Katotohanan, Hindi Kasinungalingan, ang Dapat Mag-udyok sa mga Pinuno

Sa gitna ng mabibigat na usapin ng hustisya at pananagutan, wala nang mas nakababahala pa kaysa sa isang opisyal ng pamahalaan na sadyang binabaluktot ang katotohanan upang linisin ang pangalan ng kanyang kampo—kahit kapalit nito ay ang integridad ng ating mga institusyon.

Ito ang malinaw na mensaheng nais ipabatid ni Rep. Jay Khonghun sa kanyang matapang na pahayag laban kay Vice President Sara Duterte. Sa halip na tahimik na harapin ang mga usapin sa ilalim ng batas, ang pagpili ng Bise Presidente na magpakalat ng mga akusasyong walang basehan ay hindi lang nakadadagdag sa kaguluhan, kundi isang uri ng pampulitikang panlilinlang.

Ang sabwatan daw ng Pangulo at ng ICC ay kathang-isip. Ang mas dapat pagtuunan ay ang mga dokumentado, sistematiko, at malawakang paglabag sa karapatang pantao sa ilalim ng dating administrasyon. Hindi ito tungkol sa away ng personalidad. Ito ay usapin ng hustisya at pananagutan sa ilalim ng demokrasya.

Kapag ang katotohanan ay ginagawang target ng propaganda, at ang biktima ay ginagawang salarin, nawawalan ng saysay ang ating mga batas at mga institusyong dapat nagtatanggol sa mamamayan. Kaya tama lamang ang paninindigan ng mga batang mambabatas ng Young Guns bloc: hindi dapat manahimik habang pinapalaganap ang kasinungalingan.

Sa huli, ang tanong ay ito: anong uri ng liderato ang binubuo kapag ang pundasyon nito ay paninisi, drama, at emosyonal na manipulasyon? At para sa isang bayan na ilang ulit nang niloko at ginamit ang damdamin, panahon nang pumili tayo ng mga pinunong inuuna ang katotohanan kaysa sa sarili.

Hindi tungkulin ng gobyerno ang pagtatanggol sa pangalan—tungkulin nito ang pagtatanggol sa bayan. At sa usaping ito, ang bayan ay may karapatang malaman ang totoo—hindi ang kwento ng kung sino ang pinakamalakas sumigaw.

oooooooooooooooooooooooo

Pagbisita ni PBBM sa US hatid ay pag-asa para sa trabaho, kalakalan, at seguridad

Muling inihayag ni Leyte Rep. Ferdinand Martin G. Romualdez ang kanyang matibay na suporta sa opisyal na pagbisita ni Pangulong Ferdinand R. Marcos Jr. sa Estados Unidos (US), na isa umanong diplomatic engagement at malalim na practical mission para sa kapakanan ng mga Pilipino.

Sinabi ni Rep. Romualdez, Speaker ng 19th Congress, na buo ang kanilang suporta kay PBBM sa gitna ng mga hamon sa ating ekonomiya at seguridad, napakahalaga ng matibay at patas na ugnayan sa mga kaalyado nating bansa. Ang layunin ng Pangulo ay malinaw—masigurong may trabaho, pagkain, at kapayapaan para sa bawat pamilyang Pilipino.”

Ayon kay Rep. Romualdez, ginawa ang pagbisita sa isang kritikal na panahon kung kailan ipatutupad na sa Agosto 1 ng Estados Unidos ang mas mataas na buwis sa ilang pangunahing ini-export ng Pilipinas doon na maaaring makaapekto sa trabaho at mga industriya sa bansa.

Pinuri rin ni Rep. Romualdez ang pagsisikap ng Pangulo na makahikayat ng mas maraming pamumuhunan sa Pilipinas, partikular sa sektor ng enerhiya, manufacturing, at digital infrastructure—mga larangang inaasahang lilikha ng libu-libong trabaho at mag-aangat sa kabuhayan ng maraming Pilipino.

AYon sa kanya, ang mga pangakong dala ng pamumuhunan ay hindi lang para sa malalaking negosyo. Ito ay para sa mga kabataang naghahanap ng trabaho, para sa mga pamilyang umaasang may mas magandang bukas.

Binigyang-diin niya na dapat tumbasan ang economic diplomacy ng mas matatag na ugnayang pangdepensa kasama ang mga matagal nang kaalyado, lalo na sa harap ng patuloy na panghihimasok ng Tsina sa West Philippine Sea.

Malugod ding tinanggap ng mambabatas ang mga ulat na isinusulong ng Pangulo ang isang bilateral trade agreement sa US, sabay giit na dapat itong nakabatay sa patas at mutual na paggalang.

Sinabi rin niya na handa ang Kamara na magpasa ng mga batas na magtitiyak na ang anumang kasunduang maisasara sa ibang bansa ay mararamdaman ang benepisyo ng mga Pilipino dito sa bansa.

“As the President builds bridges across borders, our role in Congress is to build ladders of opportunity here at home,” dagdag pa ni Rep. Romualdez. “We dream of a Philippines that competes with the world, but never forgets the needs of the ordinary Filipino. That is the vision we share—a leadership that thinks globally, but acts with a heart for our people.” (END)

————-

After News Opinion – Pagbisita ni PBBM sa Amerika: Hindi Lang Diplomatikong Gawi, Kundi Praktikal na Hakbang Para sa Bayan

Ang pagbisita ni Pangulong Ferdinand R. Marcos Jr. sa Estados Unidos ay higit pa sa simbolismo ng isang diplomatikong misyon. Ito ay isang konkretong hakbang para mapatatag ang ugnayan ng Pilipinas sa isang matagal nang kaalyado—hindi lang para sa seguridad, kundi para sa trabaho, kalakalan, at kaunlaran ng bawat Pilipino.

Tulad ng binigyang-diin ni Speaker Martin Romualdez, ang pagbisitang ito ay isinagawa sa panahon ng matinding pangangailangan: bumabawi pa tayo mula sa epekto ng pandemya, sinasalanta ng inflation ang mga kabuhayan, at patuloy ang hamon sa soberanya sa West Philippine Sea. Kaya’t ang panawagang “we need a seat at the table” ay hindi lamang para makipag-usap, kundi para makipaglaban para sa interes ng sambayanang Pilipino.

Kapag nagtagumpay ang Pangulo sa pagbuo ng mas patas na kasunduang pangkalakalan o kahit sa pagbawas ng buwis sa ating mga export, ang direktang makikinabang ay hindi mga korporasyon—kundi ang mga ordinaryong manggagawa, magsasaka, at maliliit na negosyante. Kapag may foreign investment sa digital infrastructure o energy sector, ang mga trabaho ay darating sa mga probinsya, ang koneksyon sa internet ay bibilis, at ang presyo ng kuryente ay maaring bumaba.

Ngunit higit pa sa ekonomiya, ang bahaging tumatalakay sa seguridad at pangdepensa ay hindi dapat maliitin. Sa panahon na hinahamon ang ating karapatan sa sariling karagatan, kailangang ipakita ng Pilipinas—kasama ang mga kaalyado nito—na handa tayong tumindig, hindi bilang banta, kundi bilang bansa na may dignidad at paninindigan.

Ang pagdiriwang ng ganitong uri ng liderato ay hindi pagpapalapad ng pulitika, kundi pagkilala sa isang administrasyong hindi lang nakatingin sa kasalukuyan, kundi nagtatanim ng pundasyon para sa hinaharap.

At dito pumapasok ang papel ng Kongreso. Sa hangaring magbukas ng pinto ang Pangulo sa mga oportunidad, nasa mga mambabatas naman ang tungkuling gawing konkretong batas ang mga pangakong ito—batas na may direksyong magpapagaan ng pamumuhay ng karaniwang Pilipino.

Kung ang Pangulo ay nagtutulay sa labas ng bansa, ang Kongreso ay kailangang magtayo ng mga hagdanan ng pag-asa dito sa loob. Dahil sa dulo, ang layunin ng pagbisita ay hindi lamang makipagkamay sa mga lider ng mundo—kundi tiyaking may pagkain, seguridad, at kinabukasan ang bawat pamilyang Pilipino.

oooooooooooooooooooooooo